Poziom snu i glukozy we krwi

Każdej nocy — niezależnie od tego, czy śpisz — Twój wzrost poziomu cukru we krwi jako część naturalnego cyklu dobowego rytmu człowieka. Poziom cukru we krwi wzrasta również podczas snu. Wahania poziomu cukru we krwi, które występują w nocy i podczas snu, są normalne i nie stanowią powodu do niepokoju dla większości zdrowych ludzi.

Sen odgrywa również ważną rolę w utrzymanie prawidłowego poziomu cukru we krwi . W ciągu ostatnich kilku dekad ogólna średnia liczba godzin przespanych każdej nocy najwyraźniej spadła. Ten skrócenie snu mogło przyczynić się do wzrostu otyłości i cukrzycy które miały miejsce w tym samym czasie. Na otyłość i cukrzycę wpływa poziom cukru we krwi, podczas gdy poziom cukru we krwi ma również wpływ na otyłość i cukrzycę. W rezultacie cukier we krwi może być jednym z czynników wpływających na utratę wagi i sen.

Sen i zdrowie fizyczne są ze sobą ściśle powiązane, więc nic dziwnego, że sen wpływa na poziom cukru we krwi. Jednak związek między snem a poziomem cukru we krwi jest złożony. Nie ma prostej formuły, która wykazałaby związek między ilością snu a odpowiednim wzrostem lub spadkiem poziomu cukru we krwi.

Czy sen może podnieść lub obniżyć poziom glukozy?

Chociaż brzmi to sprzecznie, sen może zarówno podnosić, jak i obniżać poziom glukozy. Nasze ciała codziennie doświadczają cyklu zmian – zwanego rytmem dobowym – który naturalnie podnosi poziom cukru we krwi w nocy i podczas snu. Te naturalne podwyższenia poziomu cukru we krwi nie są powodem do niepokoju.

Regenerujący sen może również obniżyć niezdrowy poziom cukru we krwi poprzez promowanie zdrowych systemów. Skrócony sen jest czynnikiem ryzyka podwyższonego poziomu cukru we krwi poziomy. Nawet częściowe pozbawienie snu w ciągu jednej nocy zwiększa oporność na insulinę, co z kolei może zwiększyć poziom cukru we krwi. W rezultacie brak snu został powiązany z cukrzycą, zaburzeniem poziomu cukru we krwi.

Potrzebne są dalsze badania, aby lepiej zrozumieć związek między snem a poziomem cukru we krwi. Jak dotąd stwierdzono, że następujące czynniki wpływają na związek między snem a poziomem cukru we krwi:

• ten ilość czasu dana osoba śpi
• ten etapy snu, których doświadcza dana osoba
• Pora dnia osoba śpi
• DO wiek osoby
• nawyki żywieniowe danej osoby (które pokrywają się z odżywianiem i snem)

Dlaczego sen wpływa na poziom cukru we krwi?

Naukowcy zaczynają odkrywać, dlaczego sen wpływa na poziom cukru we krwi i jakie mechanizmy kryją się za tym. Do tej pory nauczyli się, że następujące czynniki fizjologiczne odgrywają rolę w związku między snem a poziomem cukru we krwi:

• Kortyzol zwiększa się przez brak snu i zwiększa poziom glukozy
• Wrażliwość na insulinę jest zmniejszona przez brak snu i wpływa na poziom glukozy
• Pora dnia, w której dana osoba śpi, wpływa na poziom insuliny i kortyzolu, które wpływają na poziom glukozy
• Wzrost hormonu wzrostu towarzyszy wzrostowi glukozy podczas snu
• Stres oksydacyjny i stany zapalne są potęgowane przez brak snu i wpływ glukozy
• Białko C-reaktywne zwiększa się przez brak snu i może wpływać na glukozę
• Markery zapalne IL-6 oraz TNF-𝝰 są zwiększane przez brak snu i może powodować insulinooporność, która wpływa na glukozę

Jak glukoza we krwi wpływa na sen?

Podobnie jak sen wpływa na poziom cukru we krwi, poziom cukru we krwi może również wpływać na jakość snu. Badanie osób z cukrzycą typu 2 wykazało, że osoby z wyższym poziomem cukru we krwi mają gorszy sen . Inne badanie wykazało, że 62% osób z poziomem glukozy w grupa przedcukrzycowa prawdopodobnie będzie miała słaby sen , w porównaniu do 46% osób z prawidłowym poziomem glukozy.Otrzymuj najnowsze informacje we śnie z naszego newsletteraTwój adres e-mail będzie używany wyłącznie do otrzymywania biuletynu gov-civil-aveiro.pt.
Więcej informacji można znaleźć w naszej polityce prywatności.

Naukowcy nie są pewni, dlaczego podwyższony poziom cukru we krwi może być związany ze złym snem i konieczne są dalsze badania, aby zrozumieć ten związek.

Czy niski poziom cukru we krwi może powodować problemy ze snem?

Niski poziom cukru we krwi, zwany hipoglikemią, może powodować problemy ze snem. Hipoglikemia może wystąpić u osób z cukrzycą lub bez cukrzycy. Nocna hipoglikemia jest formą hipoglikemii, która występuje w nocy.

Według Narodowy Instytut Cukrzycy oraz Chorób Układu Pokarmowego i Nerek , niski poziom cukru we krwi podczas snu może powodować następujące objawy:

• Koszmary
• Płacz lub krzyczy podczas snu
• Obficie się pocić
• Uczucie irytacji lub zdezorientowania po przebudzeniu

Czy problemy ze snem wpływają na poziom cukru we krwi?

Ponieważ brak snu i poziom cukru we krwi są ze sobą powiązane, sensowne jest, że kiepski sen może podnieść poziom cukru we krwi. Naukowcy zasugerowali następujące powiązania między cukrem a brakiem snu lub problemami ze snem:

• Zaburzenia oddychania podczas snu wiąże się z wyższym poziomem glukozy
• Obturacyjny bezdech senny wiąże się z upośledzoną tolerancją glukozy
• Poważniejsze problemy z oddychaniem podczas snu są związane z wyższym poziomem cukru we krwi
• Ciężkość obturacyjnego bezdechu sennego wiąże się ze zwiększonym poziomem glukozy na czczo
• Zły sen wiąże się ze zmniejszoną możliwość kontrolowania poziomu glukozy u chorych na cukrzycę
• Niewystarczający sen to związane z biomarkerami cukrzycy typu 2 nawet u dzieci
• Utrata snu wiąże się ze zwiększonym poziomem glukozy u hospitalizowanych pacjentów z cukrzycą i bez cukrzycy

• Czy ten artykuł był pomocny?
• tak Nie

• Bibliografia

  +23 Źródła
  1. 1. Van Cauter, E., Blackman, J.D., Roland, D., Spire, J.P., Refetoff, S. i Polonsky, K.S. (1991). Modulacja regulacji glukozy i wydzielania insuliny przez rytmikę okołodobową i sen. Journal of Clinical Investigation, 88(3), 934-942. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/1885778/
  2. 2. Rains, JL i Jain, SK (2011). Stres oksydacyjny, sygnalizacja insulinowa i cukrzyca. Wolna radykalna biologia i medycyna, 50 (5), 567-575. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21163346/
  3. 3. Knutson, KL (2007). Wpływ snu i utraty snu na homeostazę glukozy i regulację apetytu. Kliniki medycyny snu, 2(2), 187-197. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18516218/
  4. Cztery. Spiegel, K., Knutson, K., Leproult, R., Tasali, E. i Cauter, EV (2005). Utrata snu: nowy czynnik ryzyka insulinooporności i cukrzycy typu 2. Journal of Applied Physiology, 99 (5), 2008-2019. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16227462/
  5. 5. Donga, E., van Dijk, M., van Dijk, J.G., Biermasz, N.R., Lammers, G.-J., van Kralingen, K.W., Corssmit, E.P.M. i Romijn, JA (2010). Pojedyncza noc częściowej deprywacji snu wywołuje insulinooporność w wielu szlakach metabolicznych u zdrowych osób. The Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism, 95 (6), 2963-2968. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/20371664/
  6. 6. Tasali, E., Leproult, R., Ehrmann, DA i Van Cauter, E. (2008). Sen wolnofalowy a ryzyko cukrzycy typu 2 u ludzi. Materiały Narodowej Akademii Nauk, 105(3), 1044-1049. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18172212/
  7. 7. Reutrakul, S., Hood, MM, Crowley, SJ, Morgan, MK, Teodori, M., Knutson, KL i Van Cauter, E. (2013). Chronotyp jest niezależnie powiązany z kontrolą glikemii w cukrzycy typu 2. Opieka cukrzycowa, 36(9), 2523-2529. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23637357/
  8. 8. Frank SA, Roland D.C., Sturis J., Byrne M.M., Refetoff S., Polonsky K.S. i Van Cauter E. (1995). Wpływ starzenia na regulację glukozy podczas czuwania i snu. American Journal of Physiology-Endocrinology and Metabolism, 269 (6), E1006-E1016. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/8572190/
  9. 9. Spiegel, K., Leproult, R. i Van Cauter, E. (1999). Wpływ zadłużenia sennego na funkcje metaboliczne i hormonalne. Lancet, 354(9188), 1435-1439. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/10543671/
  10. 10. Meier-Ewert, HK, Ridker, PM, Rifai, N., Regan, MM, Price, NJ, Dinges, DF i Mullington, JM (2004). Wpływ utraty snu na białko C-reaktywne, marker stanu zapalnego ryzyka sercowo-naczyniowego. Journal of American College of Cardiology, 43 (4), 678-683. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/14975482/
  11. jedenaście. Vgontzas, AN, Papanicolaou, DA, Bixler, EO, Lotsikas, A., Zachman, K., Kales, A., Prolo, P., Wong, M.-L., Licinio, J., Gold, PW, Hermida , RC, Mastorakos, G. i Chrousos, GP (1999). Okołodobowe wydzielanie interleukiny-6 oraz ilość i głębokość snu. The Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism, 84 (8), 2603–2607. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/10443646/
  12. 12. Vgontzas, A.N., Zoumakis, E., Bixler, E.O., Lin, H.-M., Follett, H., Kales, A. i Chrousos, G.P. (2004). Niekorzystny wpływ umiarkowanego ograniczenia snu na senność, wydajność i zapalne cytokiny. The Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism, 89 (5), 2119-2126. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15126529/
  13. 13. Yoda, K., Inaba, M., Hamamoto, K., Yoda, M., Tsuda, A., Mori, K., Imanishi, Y., Emoto, M. i Yamada, S. (2015). Związek między słabą kontrolą glikemii, upośledzoną jakością snu i zwiększonym pogrubieniem tętnic u pacjentów z cukrzycą typu 2. PLOS ONE, 10(4), e0122521. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25875738/
  14. 14. Iyegha, I.D., Chieh, A.Y., Bryant, B.M. i Li, L. (2019). Związki między złym snem a nietolerancją glukozy w stanie przedcukrzycowym. Psychoneuroendokrynologia, 110, 104444. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31546116/
  15. piętnaście. Medycyna Johnsa Hopkinsa. (NS.). Hipoglikemia: Nocna. Pobrano listopad 2020, z https://www.hopkinsmedicine.org/health/conditions-and-diseases/diabetes/hypoglycemia-nocturnal
  16. 16. Narodowy Instytut Cukrzycy oraz Chorób Układu Pokarmowego i Nerek. (2016, sierpień). Niski poziom glukozy we krwi (hipoglikemia). https://www.niddk.nih.gov/health-information/diabetes/overview/preventing-problems/low-blood-glucose-hipoglikemia
  17. 17. Seicean, S., Kirchner, HL, Gottlieb, DJ, Punjabi, N.M., Resnick, H., Sanders, M., Budhiraja, R., Singer, M. i Redline, S. (2008). Zaburzenia oddychania podczas snu i zaburzenia metabolizmu glukozy u osób z prawidłową masą ciała oraz osób z nadwagą i otyłością: badanie zdrowia serca podczas snu. Opieka cukrzycowa, 31 (5), 1001–1006. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18268072/
  18. 18. Meslier, N., Gagnadoux, F., Giraud, P., Person, C., Ouksel, H., Urban, T. i Racineux, J.-L. (2003). Zaburzenia metabolizmu glukozy-insuliny u mężczyzn z zespołem obturacyjnego bezdechu sennego. European Respiratory Journal, 22(1), 156-160. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/12882466/
  19. 19. Punjabi, NM, Shahar, E., Redline, S., Gottlieb, DJ, Givelber, R. i Resnick, HE (2004). Zaburzenia oddychania podczas snu, nietolerancja glukozy i insulinooporność: badanie zdrowia serca podczas snu. American Journal of Epidemiology, 160 (6), 521-530. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15353412/
  20. 20. Papanas, N., Steiropoulos, P., Nena, E., Tzouvelekis, A., Maltezos, E., Trakada, G. i Bouros, D. (2009). HbA1c jest związane z nasileniem zespołu obturacyjnego bezdechu sennego i spłyconego oddechu u mężczyzn bez cukrzycy. Zdrowie naczyń i zarządzanie ryzykiem, 5, 751. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19774216/
  21. dwadzieścia jeden. Brouwer, A., van Raalte, D.H., Rutters, F., Elders, P.J.M., Snoek, F.J., Beekman, A.T.F. i Bremmer, M.A. (2019). Sen i HbA1c u pacjentów z cukrzycą typu 2: Które cechy snu są najważniejsze? Opieka cukrzycowa, 43(1), 235-243. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31719053/
  22. 22. Dutil, C. i Chaput, J.-P. (2017). Niewystarczający sen jako przyczyna cukrzycy typu 2 u dzieci i młodzieży. Odżywianie i cukrzyca, 7(5), e266. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28481337/
  23. 23. DePietro, RH, Knutson, KL, Spampinato, L., Anderson, SL, Meltzer, DO, Van Cauter, E. i Arora, VM (2016). Związek między utratą snu u pacjentów hospitalizowanych a hiperglikemią w hospitalizacji. Opieka cukrzycowa, 40(2), 188-193. https://care.diabetesjournals.org/content/40/2/188