Zaburzenia zachowania podczas snu REM

Normalnie podczas snu REM ciało doświadcza tymczasowego paraliżu większości mięśni ciała, podczas gdy mózg jest aktywny i śni. To pozwala nam śnić spokojnie i bezpiecznie przez całą noc. U osób z zaburzeniami zachowania podczas snu REM paraliż nie występuje podczas fazy REM. Zamiast tego ich ciało i głos wykonują swoje sny, gdy śpią.

kto najwięcej zarabia na głosie

Szacuje się, że mniej niż jeden procent ludzi ma Zaburzenia zachowania podczas snu REM . Zwykle zaczyna się po 50 roku życia, a choroba jest związana z innymi zaburzeniami neurodegeneracyjnymi, w tym chorobą Parkinsona, otępieniem z ciałami Lewy'ego i atrofią wieloukładową. Objawy często nasilają się z czasem. Stan ten zwykle wymaga leczenia, ponieważ zwiększa ryzyko zranienia siebie i partnera w łóżku.

Co to jest zaburzenie zachowania podczas snu REM?

Zaburzenie zachowania podczas snu REM to stan charakteryzujący się nagłymi ruchami ciała i wokalizacjami, gdy dana osoba doświadcza żywe sny podczas snu REM . Jest to specyficzny rodzaj parasomnia , który opisuje nieprawidłowe zachowania podczas snu.

Podczas normalnego snu REM organizm doświadcza tymczasowy paraliż mięśni , znany jako atonia, podczas gdy mózg wykazuje aktywność podobną do czuwania. Wzrasta ciśnienie krwi, oddech staje się nieregularny, a oczy szybko poruszają się we wszystkich kierunkach (stąd określenie „szybki ruch gałek ocznych”). Chwilowy paraliż snu REM pozwala nam śnić bezpiecznie, leżąc nieruchomo, podczas gdy mózg jest aktywny. Ten paraliż obejmuje większość mięśni szkieletowych i wyklucza mięśnie, które pomagają nam oddychać, trawić i niektóre mięśnie oczu. Sen REM stanowi około 25% całkowitego snu w nocy, przy czym większość ma miejsce w drugiej połowie nocy.

U osób z zaburzeniami zachowania podczas snu REM nie występuje normalny paraliż mięśni, co umożliwia osobie fizyczne odgrywanie snów. Zaburzenia zachowania w fazie REM mogą objawiać się małymi drganiami mięśni i cichym snem rozmawiającym z głośnym krzykiem, uderzaniem, kopaniem, chwytaniem partnera z łóżka i wyskakiwaniem z łóżka. Co ciekawe, sny związane z zaburzeniami zachowania podczas snu REM są często intensywne i przerażające. Osoby mogą śnić o tym, że są ścigane lub atakowane, i mogą nieświadomie odgrywać ten sen w prawdziwym życiu.

Jak często występuje zaburzenie zachowania podczas snu REM?

Jest stosunkowo rzadki, dotyka od 0,5 do 1 procenta dorosłych. Zaburzenie zachowania podczas snu REM występuje częściej u mężczyzn i dorosłych w wieku powyżej 50 lat. Chociaż jest to rzadkie, zaburzenie to może również występować u dzieci z grup podwyższonego ryzyka.

Objawy zaburzeń zachowania podczas snu REM

Objawy zaburzeń zachowania w fazie REM mogą obejmować:

• Drobne ruchy kończyn
• Bardziej wyraźne ruchy ciała, takie jak uderzanie, wymachiwanie, kopanie, siadanie w łóżku lub wyskakiwanie z łóżka
• Wokalizacje, w tym mówienie, krzyki lub krzyki

Ludzie nie są świadomi tych zachowań podczas epizodów, a w rzeczywistości wiele osób dowiaduje się, że mają zaburzenia zachowania podczas snu REM, gdy o ich objawach mówi im partner łóżka lub współlokator.

Kiedy dana osoba ma epizod, zwykle można ją stosunkowo łatwo obudzić. Kiedy się budzą, zwykle są czujni, spójni i potrafią przypomnieć sobie treść snu.

czy iggy azalia ma implanty tyłek?

Sen REM zwykle rozpoczyna się około 90 minut po zaśnięciu, a fazy snu REM wydłużają się w drugiej połowie nocy. Z tego powodu epizody zaburzeń zachowania podczas snu REM często pojawiają się później w okresie snu.

Epizody mogą wystąpić raz lub wiele razy w ciągu nocy. Ludzie mogą ich doświadczać kilka razy w roku lub co noc. Zaburzenie zachowania podczas snu REM może rozwijać się nagle lub stopniowo, ale objawy zazwyczaj nasilają się z czasem.

Powikłania zaburzeń snu REM

Ze względu na potencjalnie gwałtowny charakter ich ruchów, osoby z zaburzeniami zachowania w fazie REM mogą narazić siebie – i każdego, z kim dzielą łóżko – na ryzyko urazu fizycznego. W zależności od natury snu i otoczenia w sypialni, urazy te mogą zagrażać życiu. Aż do 90 procent małżonków osób z zaburzeniami snu REM zgłasza problemy ze snem, a ponad 60 procent doświadczyło obrażeń fizycznych.

Nawet po zmniejszeniu możliwości urazu fizycznego zakłócenie snu danej osoby lub jej partnera może być na tyle poważne, że powoduje problemy w związku. Jednak prawie dwie trzecie par nadal śpi razem pomimo ryzyka zaburzeń snu.

Jak diagnozuje się zaburzenia snu REM?

Powiązane czytanie

• Wielokrotnie doświadczałeś epizodów odgrywania swoich snów za pomocą wokalizacji lub ruchów rąk i nóg, które odpowiadają temu, co dzieje się we śnie.
• Epizody występują podczas snu REM, co potwierdza laboratoryjny polisomnogram (badanie snu w laboratorium) lub historia kliniczna.
• Epizody obejmują sen bez atonii, co potwierdza polisomnografia.
• Epizody nie są przypisywane niczemu innemu, jak innemu zaburzeniu snu lub zaburzeniom zdrowia psychicznego, skutkom ubocznym leków lub nadużywaniu substancji.

Jeśli uważasz, że możesz mieć zaburzenia zachowania w fazie REM, najlepiej skonsultować się z lekarzem. Twój lekarz może następnie skierować Cię do lekarza snu. Oto, czego możesz się spodziewać, gdy się z nimi spotkasz.

Najpierw lekarz przeprowadzi badanie fizykalne i neurologiczne. Chodzi o to, aby wykluczyć wszelkie inne potencjalne przyczyny, takie jak alkohol, leki lub narkolepsja , zaburzenie snu, które często współistnieje z zaburzeniami zachowania podczas snu REM . Ze względu na wspólne współwystępowanie Zespoły parkinsonowskie i zaburzenia zachowania w fazie REM, lekarz będzie również szukał objawów choroby Parkinsona, takich jak drżenie rąk lub sztywność mięśni.

Jeśli śpisz z partnerem, lekarz może zapytać go, czy widział, jak odgrywasz swoje sny podczas snu. Poproszą ich o opisanie zaobserwowanych zachowań związanych z odgrywaniem snów.

czy Ariel Winter dostała pracę na cyckach?

Twój lekarz może skierować Cię do laboratorium snu na polisomnogram na noc badanie snu . Podczas badania czujniki monitorują Twój oddech, ruchy gałek ocznych, ruchy ramion i nóg, aktywność mózgu i serca oraz poziom tlenu we krwi. Powszechne jest nagrywanie egzaminu na wideo, aby nagrać jakiekolwiek zachowanie podczas odgrywania snów.

Po badaniu lekarz snu sprawdzi Twoją historię medyczną, objawy i wyniki polisomnogramu, aby ustalić, czy diagnoza zaburzeń zachowania podczas snu REM jest odpowiednia.

lista byłych chłopaków Taylor Swift

Przyczyny zaburzeń snu REM

Naukowcy nie wiedzą, co powoduje zaburzenia snu REM. Badania na zwierzętach sugerują, że ma to związek z pewnymi ścieżkami nerwowymi w mózgu. U osoby bez RBD pewne szlaki nerwowe hamują aktywność mięśni podczas snu REM, a zakłócenie tych szlaków nerwowych prowadzi do snu REM bez atonii.

Zaburzenie zachowania podczas snu REM często współistnieje z innymi schorzeniami neurologicznymi, takimi jak choroba Parkinsona, otępienie z ciałami Lewy'ego, zanik wieloukładowy, narkolepsja lub udar. W wielu przypadkach zaburzenie zachowania podczas snu REM poprzedza rozwój jednej z tych chorób neurodegeneracyjnych. Jedno z badań wykazało, że 38 procent mężczyzn w wieku 50 lat lub starszych z zaburzeniami zachowania w fazie REM ostatecznie rozwinęło chorobę Parkinsona, otępienie z ciałami Lewy'ego lub zanik wielu objawów, zwykle w ciągu 13 lat. Ta liczba wzrosła do prawie 81 procent w badaniu uzupełniającym przeprowadzonym 16 lat później.

Odkrycia te zostały potwierdzone w kolejnych badaniach, u 30% osób z zaburzeniami snu REM rozwinęło się zaburzenie parkinsonowskie lub demencja w ciągu 3 lat , a 66 proc. zrobiło to w ciągu 7,5 roku.

Zaburzenia snu REM mogą być również wywołane przez: leki przeciwdepresyjne , w tym trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne i specyficzne dla serotoniny inhibitory wychwytu zwrotnego.

Czynniki ryzyka

Czynniki ryzyka zaburzeń snu REM obejmują:

• Bycie mężczyzną
• Mając ponad 50 lat
• Masz inne zaburzenie neurologiczne, takie jak choroba Parkinsona, demencja z ciałami Lewy'ego lub zanik wieloukładowy
• Posiadanie narkolepsji
• Zażywanie niektórych leków lub leki przeciwdepresyjne
• Zażywanie lub odstawienie narkotyków lub alkohol

Średni wiek zachorowania to około 61 lat, z czego 87 procent to mężczyźni. Potrzebne są dalsze badania, aby zrozumieć czynniki środowiskowe przyczyniające się do zaburzeń zachowania podczas snu REM. Pozbawienie snu, palenie tytoniu, uraz głowy i narażenie na pestycydy mogą być czynnikami ryzyka dla środowiska.

Leczenie zaburzeń snu REM

Leczenie zaburzeń zachowania podczas snu REM jest dostosowane do indywidualnej osoby i może obejmować kombinację zmian stylu życia, leków i technik zapobiegania urazom.

Unikanie wyzwalaczy

Ponieważ spożywanie niektórych alkoholi lub leków na receptę może przyczyniać się do zaburzeń zachowania podczas snu REM, wprowadzanie zmian w stylu życia w celu ograniczenia lub wyeliminowania ich używania może być częścią leczenia danej osoby. Zmiany te mogą być częścią większego zestawu kroków mających na celu poprawę higieny snu, takich jak ustalenie spójnego harmonogramu snu, który normalizuje sen i promuje jakość snu.

Leki

Melatonina jest preferowanym lekiem pierwszego rzutu na zaburzenia zachowania podczas snu REM. Zwykle ma mniej skutków ubocznych niż inne opcje leków, ale ma podobną skuteczność. Jest to również bezpieczniejsza opcja dla osób starszych, osób z demencją, osób z ryzykiem upadków lub osób z bezdechem sennym. Dawka melatoniny, którą należy przyjmować podczas snu REM, jest inna niż podczas zasypiania i należy skonsultować się z lekarzem snu.

Lek klonazepam na receptę okazał się skuteczny w zmniejszaniu objawów 50-80% osób z zaburzeniami snu REM. Może to jednak powodować pewne skutki uboczne , w tym senność, zapominanie i zaburzenia równowagi rano. Może też przyczyniają się do lub pogarszają bezdech senny .

Zawsze skonsultuj się z lekarzem przed przyjęciem jakichkolwiek leków na receptę lub bez recepty. Mogą najlepiej doradzić Ci w sprawie planu leczenia w oparciu o Twoją historię medyczną i objawy.

khloe kardashian przed i po operacji

Techniki zapobiegania urazom

Ustanowienie bezpiecznego środowiska snu jest jedną z najważniejszych rzeczy, jakie może zrobić osoba z zaburzeniami snu w fazie REM. Urazy związane ze snem – w tym siniaki, skaleczenia, złamania, urazy tępe i urazy głowy – zostały zgłoszone wśród 30 do 81 procent osób z zaburzeniami zachowania snu REM. Ponadto partner łóżka jest również narażony na obrażenia, gdy śpi obok kogoś, kto nieświadomie odgrywa gwałtowne sny

Zalecenia dotyczące zapobiegania urazom mogą obejmować:

• Usuwanie ostrych przedmiotów i broni z sypialni
• Umieszczenie wyściółki na podłodze wokół łóżka
• Instalowanie wyściełanych poręczy łóżka z boku łóżka
• Ułożenie materaca na podłodze
• Odsuwanie mebli i bałaganu od łóżka
• Wyściełanie narożników mebli w sypialni
• Ochrona okien sypialni

Jeśli dana osoba dzieli łóżko z partnerem snu, można również zalecić, aby spała w oddzielnych łóżkach lub oddzielnych pokojach, dopóki objawy nie zostaną dobrze wyleczone.

Jeśli uważasz, że ty lub twoja ukochana osoba może mieć zaburzenia zachowania podczas snu REM, najlepiej powiedz o tym swojemu lekarzowi. Ponieważ zaburzenie zachowania podczas snu REM jest rzadkim schorzeniem, możesz rozważyć wydrukowanie tego artykułu, aby im pokazać.

• Czy ten artykuł był pomocny?
• tak Nie